Πάει και αυτή τη χρονιά… Από τις πρώτες μέρες της προετοιμασίας στο Βέρμιο πριν έντεκα μήνες μέχρι και χθες, το ταξίδι ήταν μεγάλο, δύσκολο αλλά πλέον μοιάζει αστραπιαίο.
Μία χρόνια με μία γλυκιά γεύση στο τέλος της αλλά που ώρες-ώρες έμοιαζε σαν πτήση με αναταράξεις και διακυμάνσεις που προκλήθηκαν από εξωγενείς παράγοντες (-6) αλλά και από το ίδιο το εσωτερικό της ομάδας.
Είναι παράσημο για τον ΑΡΗ να τερματίζει δεύτερη σερί σσεζόν στην 3η θέση. Είναι παράσημο να αφήνει από κάτω τους δύο ομάδες με διπλάσιο ή και τριπλάσιο μπάτζετ, όπως και να χάνει στις λεπτομέρειες για ακόμη μία χρονιά τη 2η θέση από μία ομάδα με τριπλάσιο μπάτζετ.
Κάποιος θα τα πει και επιτυχία. Οι μορφές της είναι διάφορες. Μία από αυτές είναι η αίσθηση της… αποτυχίας που υπάρχει στο παζλ της χρονιάς που ολοκληρώθηκε.
Σίγουρα υπάρχουν χαμόγελα. Τα τελευταία αποτελέσματα ανέβασαν την ψυχολογία του οργανισμού που λέγεται ΑΡΗΣ. Κάπου όμως στο βάθος υπάρχει αυτή η αίσθηση του ανεκπλήρωτου. Οτι κάτι δεν πήγε καλά. Κυρίως λόγω Κυπέλλου, της Ευρώπης αλλά όχι μόνο. Και αυτό συντελεί επιτυχία από μόνο του!
Ο ΑΡΗΣ πέτυχε όσα πέτυχε κόντρα σε θεούς και δαίμονες, όμως πάλι μπορούσε πολλά παραπάνω. Αυτή η αίσθηση υπάρχει σε όλους Αυτό δείχνει ότι ο πήχης ανεβαίνει σταθερά την τελευταία τετραετία, μέσα από την καθιέρωση του στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, τα αποτελέσματα του κόντρα στους άλλους “μεγάλους” αλλά και το ποδόσφαιρο που παίζει κατά διαστήματα.
Με τα καλά του και τα στραβά του, ο ΑΡΗΣ εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια με τρόπο που δεν είχαμε συνηθίσει στη σύγχρονη ιστορία του. Το brand παραμένει μεγάλο έτσι κι αλλιώς, όμως αλλάζει ο προσανατολισμός, όπως και το DNA του αγωνιστικά. Και αυτό πιστώνεται πρώτα στον Θεόδωρο Καρυπίδη, ο οποίος με σωστά και λάθη βγάζει νοκ-άουτ τα δεκάδες εκατομμύρια των Μελισσανίδη, Αλαφούζου και… παιδεύει πάντα τους άλλους δύο. Ακόμα και με τις χειροπέδες του CAS, αποδεδειγμένα μέσα στο γήπεδο κινείται καλύτερα στην αγορά από τους υπόλοιπους, αν αναλογιστούμε τα μπάτζετ, με value for money πειλογές που θα μπορούσαν να αγωνιστούν σε οποιαδήποτε ομάδα στην Ελλάδα.
Το πλάνο της επόμενης σχεδόν ξεκινάει από τη διατήρηση των κεκτημένων -CAS επιτρέποντος- αλλά και με μεγάλο στόχο το βήμα παραπάνω σε δύο διοργανώσεις όπου το κλαμπ αποτυγχάνει παταγωδώς τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή το Κύπελλο και την Ευρώπη.
Είναι αυτό που λείπει από τον ΑΡΗ και “χαλάει” κάπως την εικόνα του, δημιουργώντας παράλληλα και περισσότερες απαιτήσεις. Είναι βέβαια και δύο διοργανώσεις πολύ διαφορετικές από μία κούρσα πρωταθλήματος, ο ΑΡΗΣ όμως καλείται να προσαρμόσει τις ανάγκες του σε αυτά που απαιτούν και να βρει μέσα από αυτές το επόμενο βήμα της εξέλιξής του.
Η επόμενη μέρα αρχίζει να μας… εξιτάρει από σήμερα. Μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί και πως θα λειτουργήσει ο ΑΡΗΣ, πράγματα για τα οποία θα έχουμε τον χρόνο να πούμε πολλά τις επόμενες εβδομάδες.