Πριν από μία εβδομάδα είχαμε αναφέρει από αυτήν τη γωνιά ότι στο φετινό πρωτάθλημα οι ισορροπίες είναι τόσο λεπτές, ώστε από εκεί που μπορεί να έχεις έναν "Χ" στόχο, τα πλέι οφ ή και την εξάδα για παράδειγμα, μπορεί να βρεθείς μπλεγμένος.
Στην παρούσα φάση, ο ΑΡΗΣ αυτό ακριβώς είναι: Μπλεγμένος. Όχι μόνο βαθμολογικά, αλλά γενικά. Βαθμολογικά, δε θέλει και πολλή ανάλυση. Οι ήττες που έχει υποστεί ως τώρα είναι οδυνηρές και καλύπτονται με αντίστοιχες εκτός έδρας νίκες. Αυτήν τη στιγμή η βαθμολογία λέει ότι ο ΑΡΗΣ βρίσκεται στην τελευταία θέση. Είναι ακόμα η 6η αγωνιστική και ο «μαραθώνιος» έχει πάρα πολλές στροφές, όμως στην παρούσα φάση ο ΑΡΗΣ είναι με την πλάτη στον τοίχο. Πρώτον, για τους αγώνες που έχασε (δε θα ήταν το ίδιο, για παράδειγμα, αν είχε ηττηθεί από Προμηθέα, Περιστέρι, ΑΕΚ, Ήφαιστο) και δεύτερον, διότι δείχνει αδυναμία στο να αλλάξει την εικόνα του.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, επιβάλλονται αλλαγές. Ομάδες των 500-600.000 ευρώ, σαφώς και ρισκάρουν κάθε καλοκαίρι, τόσο με την αξία των παικτών, όσο και με τη «χημεία» της ομάδας. Όταν βλέπουν ότι κάτι δεν τους κάνει, το αλλάζουν. Οι υπόλοιποι της Basket League, αυτό κάνουν. Ο ΑΡΗΣ μπορεί;;
Εδώ και καιρό είναι ειλημμένη η απόφαση για αντικατάσταση του Γκάρι Τάλτον και του Τζόρτζε Γκάγκιτς. Για τον πρώτο το θέμα μπήκε «στον πάγο» μετά από δύο συνεχόμενες καλές εμφανίσεις, όμως αυτή η σχέση φαίνεται… καταδικασμένη να τελειώσει. Για τον δεύτερο, απλά δεν υπήρχε η δυνατότητα για να αντικατασταθεί. Όπου δυνατότητα, βάλτε την αποζημίωσή του, συν τα χρήματα του παίκτη που θα έρθει, αδυναμία της άρσης του ban, ακόμα και εξασφάλισης φορολογικής ενημερότητας (απαραίτητη για να γίνει νέο συμβόλαιο).
Θα μπορέσει ο ΑΡΗΣ να εξασφαλίσει τα παραπάνω για να προχωρήσει, με την ευκαιρία της διακοπής του πρωταθλήματος, μάλιστα, στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις; Κοντός ψαλμός αλληλούια, την ώρα που μπήκε και ο κόσμος στο παιχνίδι, ζητώντας από τον Δημήτρη Γουλιέλμο να φανεί συνεπής στις υποσχέσεις του. Στη δεδομένη χρονική στιγμή, αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει, λόγω οικονομικής αδυναμίας και ο ΑΡΗΣ δείχνει εγκλωβισμένος. Αν κάτι αλλάξει μέσα στο αμέσως προσεχές διάστημα, θα είναι ευπρόσδεκτο. Απαραίτητο, είναι σίγουρα. Και η ιδιοκτησία οφείλει να βρει λύσεις, όπως κάθε κεφαλή μιας επιχείρησης. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να τελείωσαν οι διαφωνίες που υπήρξαν στο εσωτερικό της ομάδας για αγωνιστικά θέματα.
Όμως ο ΑΡΗΣ δεν έχει μόνο αγωνιστικά και οικονομικά θέματα. Δεν είναι τυχαίος ο τρόπος που τον αντιμετωπίζουν οι διαιτητές και μάλιστα μέσα στο «Nick Galis Hall» απέναντι σε, αγωνιστικά, «ισοϋψείς» ομάδες. Σχεδόν σε όλους τους εντός έδρας αγώνες του, ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν πήρε τα… σπόρια, αλλά είδε τους ρέφερι να ευνοούν τον αντίπαλο. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα, με Ιωνικό και Κολοσσό, είναι χαρακτηριστικά. Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο για να «σφάξεις» μία ομάδα με ένα ανύπαρκτο πέναλτι ή με ένα οφσάιντ γκολ. Στο μπάσκετ μπορείς να ευνοήσεις τον αντίπαλό… με το βαμβάκι κι αυτό συμβαίνει στους αγώνες του ΑΡΗ.
Προφανώς, την ώρα που οι υπόλοιποι κάνουν… τα κουμάντα τους, η ΚΑΕ δεν έχει οχυρωθεί στο συγκεκριμένο κομμάτι. Ένα κομμάτι κομβικής σημασίας, αφού είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες μεταξύ των ομάδων της Basket League, που αγώνες κρίνονται ακόμα και σε 1-2 σφυρίγματα τα οποία δε… βγάζουν μάτι κιόλας. Και όταν λέμε «οχυρωθεί», όχι για να ευνοείται, αλλά για να έχει ίση αντιμετώπιση.
Σύνοψη: Η ομάδα δείχνει εγκλωβισμένη και ανοχύρωτη. Εγκλωβισμένη γιατί ενώ «σέρνεται» θέμα αλλαγών εδώ και καιρό, δεν μπορεί να τις πραγματοποιήσει, κάτι που έχει τις επιπτώσεις του και στο εσωτερικό της ομάδας (δεν είναι κι εύκολο να παίζεις απερίσπαστος ενώ ξέρεις ότι είσαι… προτεινόμενος, ή με το ένα πόδι εκτός) και ανοχύρωτη διότι δεν μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό της από τις αδικίες.
Επιστρέφοντας στα της βαθμολογίας, σίγουρα ακόμα είναι νωρίς, όμως η ψυχολογία διαμορφώνεται ανάλογα με την αγωνιστική πορεία. Ναι, για παράδειγμα μία ήττα στη Λήμνο είναι εντός προγράμματος, αφού εκεί λογικά θα χάσουν οι ομάδες από την 5η θέση και κάτω. Όμως, όσο στο ρεκόρ αυξάνεται ο αριθμός στο… δεξί μέρος (αυτήν τη στιγμή το κοντέρ γράφει 1-5) και δεν αλλάζει το αριστερό, τόσο βαραίνουν και τα πόδια. Για να μη βρεθεί ο ΑΡΗΣ στο 1-7 ή το 1-8, με τα ματς που ακολουθούν, πρέπει να γυρίσει το διακόπτη. Μπορεί;
Υ.Γ.: Όλοι έχουν τις ευθύνες τους σε μία κακή πορεία. Προσωπική άποψη, στο φετινό ΑΡΗ οι παίκτες έχουν τη μικρότερη. Αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάζει. Ο Παναθηναϊκός ίσως θα μπορούσε να αντέξει απώλειες τύπου Μποχωρίδη, Μόρις. Ο ΑΡΗΣ, όχι. Αυτό βέβαια δεν αφαιρεί το βάρος από την πλάτη του Σούλη Μαρκόπουλου και των παικτών του. Οφείλουν να βελτιώσουν πράγματα στο παιχνίδι της ομάδας. Όμως κάνει «μπαμ» ότι ο ΑΡΗΣ χρειάζεται δύο αλλαγές.