Ο αγώνας με την Τραμπζονσπόρ χθες ήταν ιδιαίτερα κρίσιμος, όχι μόνο από βαθμολογικής πλευράς και όσον αφορά την πρόκριση στην επόμενη φάση του Eurocup, αλλά και γιατί οι «κίτρινοι» έπρεπε να βγάλουν αντίδραση μετά τις δύο σερί ήττες με Μπάνβιτ και Κόροιβο.
Ο 4ος όμιλος του Eurocup στον οποίο συμμετέχει και ο ΑΡΗΣ είναι από τους πιο αμφίρροπους της διοργάνωσης, με ομάδες που διεκδικούν επί ίσοις όροις την πρόκριση και μπορούν να κερδίσουν κάθε αντίπαλο ανεξαρτήτως έδρας. Οι «κίτρινοι» χθες υποδέχθηκαν την ισόβαθμη και πρωτοπόρο του ομίλου Τραμπζονσπόρ, οπότε δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση αναφορικά με την αναγκαιότητα της νίκης. Αυτό που έκανε ακόμα πιο κρίσιμο το χθεσινό παιχνίδι ήταν οι δύο ήττες που προηγήθηκαν με Μπάνβιτ και Κόροιβο, ήττες (ειδικά αυτή στην Αμαλιάδα) που πείραξαν και… προσγείωσαν την ομάδα απότομα μετά το νικηφόρο σερί.
Οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, ανέβασαν επίπεδο στην απόδοσή τους και αγωνίστηκαν με περισσή ενέργεια, στοιχείο που έλειψε στα τελευταία παιχνίδια λόγω του επιβαρυμένου προγράμματος και των συνεχών ταξιδιών. Η νίκη ήρθε μέσα από την άμυνα (αυτός είναι ο τομέας που επηρεάζεται από τα αποθέματα ενέργειας των παικτών) με σπουδαία ομαδική δουλειά κόντρα σε μία ομάδα που πριν το χθεσινό παιχνίδι σκόραρε σχεδόν 87 πόντους ανά αγώνα στις 4 αναμετρήσεις που έδωσε στον μήνα Νοέμβριο σε Τουρκία και Eurocup. Αυτός ήταν ο πρώτος στόχος, η νίκη και η αντίδραση μετά τα ανεπιτυχή αποτελέσματα. Ο δεύτερος ήταν η κάλυψη του -3 της ήττας στην Τραπεζούντα, στόχος ο οποίος επίσης επετεύχθη με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ να διατηρεί το πάνω χέρι σε περίπτωση ισοβαθμίας με την Τραμπζονσπόρ. Η υπόθεση πρόκριση βέβαια δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει και χρειάζεται τουλάχιστον δύο νίκες στα επόμενα τέσσερα παιχνίδια προκειμένου ο ΑΡΗΣ να συνεχίσει το ευρωπαϊκό του ταξίδι.
Όσον αφορά τα θετικά της χθεσινής εμφάνισης, ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει σε δύο παίκτες που ξεχώρισαν. Ο λόγος για τον Θόδωρο Ζάρα που θύμισε σε όλους την ικανότητά του στο σκοράρισμα και τους λόγους για τους οποίους αποκτήθηκε και για τον Τζερέλ ΜακΝίλ που αν και βρέθηκε σε κακή επιθετικά βραδιά, δεν εκβίασε προσπάθειες και πρόσφερε ποικιλοτρόπως κυρίως στο αμυντικό κομμάτι. Ο Αμερικανός δεν έβρισκε με ευκολία το δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι και φρόντισε να βοηθήσει διαφορετικά την ομάδα: μοίρασε 6 ασίστ, πήρε 5 ριμπάουντ κι έκλεψε 5 φορές τη μπάλα αποδεικνύοντας ότι είναι πολύτιμος ακόμα κι όταν δεν σκοράρει, ενώ οι αμυντικές του επιδόσεις αποτελούν δείγμα της καλής νοοτροπίας που διαθέτει.
Δεν ήταν όμως όλα ρόδινα χθες. Υπήρξαν και ανορθογραφίες που δεν εμφανίστηκαν τώρα, αλλά προϋπάρχουν από το ξεκίνημα της σεζόν και εν μέρει αποτελούν την αιτία των άσχημων αποτελεσμάτων της προηγούμενης εβδομάδας. Προφανώς, οι νίκες και οι ήττες είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς και όχι ατομικής απόδοσης αλλά κάποια ατομικά λάθη και αδυναμίες είναι ορισμένες φορές η διαφορά μεταξύ μίας νίκης και μίας ήττας.
Πολλοί εστιάζουν στον Σλάβεν Τσούπκοβιτς σε συνδυασμό με την απουσία ενός βαρύ σέντερ πίσω από τον Τζαμέλ Χάγκινς και ορθώς όσον αφορά όμως μόνο το δεύτερο. Ο ΑΡΗΣ δείχνει μία αδυναμία απέναντι σε βαριά σέντερ όπως ο Στιπάνοβιτς της Τραμπζονσπόρ και ο Βίντμαρ της Μπάνβιτ, παίκτες που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στις 2 από τις 4 ήττες των «κιτρίνων» τη φετινή χρονιά. Σχετικά με τον Τσούπκοβιτς, ο Σέρβος απέδειξε και χθες κυρίως με την αμυντική του παρουσία ότι μπορεί να βοηθήσει, ενώ είναι θέμα χρόνου και ψυχολογίας να βρει ρυθμό και στην επίθεση όντας ένας αξιόλογος σουτέρ από μακρινή απόσταση.
Ένα στοιχείο που προδίδει μία ακόμη αδυναμία του φετινού ρόστερ, είναι η ασταθής απόδοση του Ντόμινικ Γουότερς. Ο Αμερικανός που έχει αποκτηθεί για το ρόλο του βασικού πλέι μέικερ της ομάδας, είναι παίκτης που μπορεί να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο σε έναν αγώνα και στον επόμενο να περάσει… απαρατήρητος. Αυτή του η κακή… συνήθεια εμφανίζεται κυρίως στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος όπου έχει κατά μέσο όρο περισσότερα λάθη από ασίστ (3.3 λάθη έναντι 2.3 ασίστ) με αποκορύφωμα τον αγώνα στην Αμαλιάδα με τον Κόροιβο όπου ολοκλήρωσε τον αγώνα με 0 ασίστ. Στο Eurocup από την άλλη, έχει 6.2 ασίστ και 1.8 λάθη ανά αγώνα. Δεν αναφέρομαι στο σκοράρισμα, τομέα στον οποίο τα πηγαίνει καλά έστω και με σκαμπανεβάσματα (11.8 και 8.5 σε πρωτάθλημα και Eurocup αντίστοιχα) γιατί οι κύριες αρμοδιότητές του είναι η οργάνωση και δευτερευόντως το σκοράρισμα. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τη μεγάλη του αδυναμία να αμυνθεί σε καταστάσεις πικ εν ρολ, η συνολική εικόνα του Αμερικανού δεν είναι (προς το παρόν) αυτή που θα περίμενε κανείς από τον βασικό πλέι μέικερ μίας ομάδας που θέλει να πρωταγωνιστήσει.
Τα παραπάνω είναι απλά μία καταγραφή και επ’ ουδενί προσπάθεια υποκατάστασης του προπονητή. Ο 47χρονος τεχνικός του ΑΡΗ ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι μπορεί να περιμένει από κάθε παίκτη αφού αυτός είναι που σχεδίασε την ομάδα το καλοκαίρι, ωστόσο ρόλος μας είναι να καταγράφουμε κάποια πράγματα που (τονίζω προς το παρόν) δεν λειτουργούν σωστά.
Συμπερασματικά, το κενό ενός βαρύ σέντερ είναι υπαρκτό αλλά ήταν επιλογή σχεδιασμού. Ο Δημήτρης Πρίφτης επέλεξε ψηλούς με αθλητικά προσόντα προκειμένου να υπηρετήσουν το πλάνο του που θέλει την ομάδα να παίζει γρήγορα και να τρέχει στον αιφνιδιασμό. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος (ο ΑΡΗΣ έχει απολογισμό 9 νίκες και 4 ήττες, έχει φτάσει στα ημιτελικά του Κυπέλλου, βρίσκεται στην 4η θέση του πρωταθλήματος και στην 1η σε έναν δύσκολο όμιλο του Eurocup), αυτό το πλάνο κρίνεται σίγουρα επαρκές και επιτυχημένο μέχρι στιγμής. Είναι δεδομένο ότι επιδέχεται βελτιώσεων αλλά ο 47χρονος προπονητής της ομάδας έχει εκφράσει πολλάκις τη στήριξη στους παίκτες του και θεωρεί τα οφέλη από μία προσθήκη μικρότερα από τις απώλειες της διατάραξης ισορροπιών στα αποδυτήρια. Κι επειδή η θητεία του στον πάγκο των «κιτρίνων» από πέρσι κρίνεται άκρως επιτυχημένη, θα πρέπει η επιλογή του να γίνει σεβαστή και να του δοθεί ο χρόνος να δουλέψει με τους παίκτες που επέλεξε για να υπηρετήσουν το πλάνο του. Άλλωστε, η Ρώμη δεν κτίστηκε σε μία μέρα και ο ΑΡΗΣ που θέλει να ξανακτίσει τη δική του αυτοκρατορία θα πρέπει να το κάνει με σταθερά βήματα και υπομονή.
Υ.Γ. Η σταθερή παρουσία του κόσμου στο Παλέ ακόμα και στα μη εμπορικά παιχνίδια, είναι μέχρι στιγμής το μεγαλύτερο κέρδος του ΑΡΗ. Πάνω σε αυτή τη βάση πρέπει να κτίσει η «κιτρινόμαυρη» ΚΑΕ, σε αυτή τη σχέση που δημιουργείται μεταξύ ομάδας και κόσμου που δεν επηρεάζεται από νίκες ή ήττες. Έτσι θα γίνει και το επόμενο βήμα στο ευρωπαϊκό στερέωμα.
Υ.Γ.1. Η «γκρίνια» που υπάρχει στον κόσμο μετά από αυτό το ξεκίνημα στη σεζόν με απολογισμό 9 νίκες και 4 ήττες και την ομάδα να βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους της, σίγουρα δείχνει τις απαιτήσεις που υπάρχουν και τη δίψα των φιλάθλων του ΑΡΗ για διακρίσεις. Αυτό περνάει στην ομάδα και δημιουργεί ως ένα βαθμό μία πίεση που πρέπει να την έχει όποιος βρίσκεται σε έναν σύλλογο όπως ο ΑΡΗΣ. Αρκεί αυτή η πίεση και η «γκρίνια» να μην ξεφεύγει και λειτουργήσει ως αρνητικός παράγοντας στις προσπάθειες παικτών και προπονητικού τιμ.
Υ.Γ.2. Η παρουσία του Στιβ Γιατζόγλου στο Παλέ το Σάββατο αποτελεί από μόνη της κίνητρο για την παρουσία του κόσμου στο γήπεδο. Δεν αποκλείω να γίνει ακόμα ένα sold out φέτος.