Είναι παιχνίδια στα οποία αποτυπώνονται προτερήματα και παθογένειες μίας ολόκληρης χρονιάς… Ολα ή έστω σχεδόν όλα μέσα σε ένα 90λεπτο.
Κάπως έτσι ήταν για τον ΑΡΗ το χθεσινό με τον ΟΦΗ, το οποίο παρόλα αυτά κέρδισε. Αυτό μετράει στο τέλος. Επειδή όμως η ομάδα θέλει αρκετά περισσότερο από τον εαυτό της, σίγουρα δεν επαναπαύεται στο “τρίποντο”, όσο χρήσιμο και να είναι.
Αυτό ξεκινάει από τον προπονητή. Και το έβλεπες χθες στο πρόσωπο του Άκη Μάντζιου αυτό το αίσθημα του ανικανοποίητου. Οτι, “ναι μεν κερδίσαμε αλλά γιατί δεν το κάνουμε πιο εύκολο; Γιατί πέσαμε το τελευταίο 20λεπτο;”
Είναι μία νοοτροπία που συμπεριλαμβάνεται στα κέρδη του ΑΡΗ από το χθεσινό παιχνίδι. Οτι δηλαδή δεν επαναπαύεται. Αντιθέτως προβληματίζεται, αφού πρώτα γευτεί τη σημασία του αποτελέσματος. Και από τη στιγμή που αυτό ξεκινάει πρώτα από τον προπονητή, τότε μοιραία θα μεταλαμπαδευτεί στους ποδοσφαιριστές.
Ο ΑΡΗΣ δεν αδικείται μόνο λόγω των φάσεων που δημιούργησε αλλά και λόγω του τρόπου με τον οποίο το έκανε. Μία βελτίωση στο επιθετικό τρανζίσιον που ήταν στα καλύτερά του για φέτος.
Σχεδόν σε όλο τον πρώτο γύρο δεν υπήρχε απλά μία δυσκολία στο γκολ που επικεντρωνόταν στο σετ παιχνίδι. Ο ΑΡΗΣ είχε σημαντικό πρόβλημα και στη γρήγορη μετάβαση της μπάλας στους χώρους του αντιπάλου.
Χθες βρήκε τους τρόπους να το κάνει με μεγάλη αποτελεσματικότητα, χάνοντας ωστόσο πόντους στις τελικές του αποφάσεις είτε στην τελική προσπάθεια. Αν προστεθεί και το τελευταίο 20λεπτο του άγχους και των επιπόλαιων λαθών, συγκροτείται η αρνητική πλευρά του χθεσινού αγώνα. Από εκεί και πέρα ο ΑΡΗΣ έβγαλε ωραία πράγματα επιθετικά -βοηθήθηκε από τον τρόπο που έπαιζε ο ΟΦΗ- έχοντας παράλληλα συνέπεια ανασταλτικά τόσο στο μεσαίο όσο και στο αμυντικό του τρίτο.
Το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν λόγω της διαφοράς που έκανε ένας παίκτης, ασχέτως του γκολ που πέτυχε ο Νταρίντα ή της πολύ καλής απόδοσης του Οντουμπάζιο που ήταν ίσως ο κορυφαίος. Η τελική εικόνα είναι περισσότερο αποτέλεσμα μίας συνολικής προσπάθειας. Πάντα όμως η κουβέντα θα γυρίζει στο γκολ.
Είτε αυτό θα βρεθεί εκ των έσω είτε ο ΑΡΗΣ θα πρέπε να το αγοράσει. Και εδώ στην ίδια κουβέντα προστίθετα το μεταγραφικού. Πάλι φάνηκαν οι ελλείψεις στο ρόστερ και κυρίως το θέμα του ΑΡΗ στα εξτρέμ, πιέζοντας εμμέσως τη διοίκηση για κινήσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα. Δεν γίνεται η ομάδα να ρισκάρει πηγαίνοντας έτσι στον δύσκολο Ιανουάριο που έχει μπροστά της. Χρειάζεται προσθήκες ουσίας και σίγουρα όχι φιγούρας, έστω και αν περιοριστεί σε λow profile ή low cost κινήσεις.
Για την ώρα όλο το βάρος πέφτει στο νέο “τρίποντο” που ο ΑΡΗΣ θα ψάξει σε ένα διαφορετικό παιχνίδι όπως αυτό με τη ντεφορμέ Λαμία. Μετά από αυτό θα υπάρχουν δύο “γεμάτες” εβδομάδες για τα μεταγραφικά και με τον χρόνο να λειτουργεί σταδιακά εις βάρος των “κιτρινόμαυρων”.